“Zingen is eigenlijk een gekke bezigheid: zo’n groep mensen die met elkaar staat te zoemen. Maar het is niet voor niets dat dit al eeuwenlang wereldwijd wordt gedaan: er gebeurt iets heel harmonieus, iets wat je ziel binnenkomt. Ik vind het zelf heerlijk om te zingen, maar ik geniet minstens zo veel van het plezier van die groep mensen, van de manier waarop muziek persoonlijkheden opent; het is heel leuk om daar dienst aan te verlenen. De zangers raken iets aan wat voor henzelf ook verbazend is. En misschien dat het voor de buitenwereld nog niet eens allemaal zo prachtig is, maar je traint er wel erg op om dat voor elkaar te krijgen en het is ook leuk als je de geestigheid en de spontaniteit over kan brengen op andere mensen.

Wij bedrijven amateursport en daar moet je lol in hebben, maar tegelijkertijd word ik er bloedfanatiek van. Ik vind het verschrikkelijk als het niet mooi klinkt en ik weet natuurlijk dat het soms gewoon mis gaat, dus het is ook een zekere zelfkwelling. Maar ook met de onverwoestbare hoop dat we in de ultieme zuiverheid terechtkomen.”

Punt Uit is midden jaren tachtig als jong koor begonnen in het Centraal Wonen gebouw Het Punt. Voor het eerste optreden moesten we Het Punt uit; zo ontstond de naam van het koor.

Wij zijn een Wagenings koor met mensen van heel verschillende pluimage, die delen dat ze bereid zijn om zichzelf open te stellen. Het koor onderscheidt zich door de mix van stijlen en het eigen repertoire. Wij schuwen niet de wat moeilijkere klassieke muziek, maar zingen ook pop, jazz, blues en wereldmuziek in diverse talen.  We hebben als koor de ambitie om steeds nieuwe dingen te proberen, grenzen te verleggen.

Herman: “Het is vaak wel echt hard werken. Soms haken mensen een tijdje af, omdat het teveel is, maar die komen vaak terug omdat ze het gemist hebben: echt ervoor gaan in de muziek. Dat er wat van afhangt. Terwijl, ja, wat hangt er nou van af? Je doet het toch van binnen, dat spannende gevoel maak je met elkaar.”